17.9.18

Por cierto, mañana no voy a clase

No, no voy a ir. Después de tanto tiempo no empezaré el curso con vosotros, ha llegado el momento de decir adiós a mi etapa de profe, y he de confesar que en junio me faltó valor para despedirme de vosotros.
Cuando empecé era "joven, feliz e indocumentada", como decía Gabriel García Márquez, y hoy sigo siendo feliz como lo he sido durante todos estos años que compartí con vosotros. Gracias a mis alumnos de Soria, Ponferrada, Ibiza, Cullera,  Vilalba y Lugo, sin olvidarme de los primeros, los de clases particulares. Gracias también a mis compañeros, la mayoria amigos, y especialmente a los del grupo de trabajo.
Queridos niños, un millon de gracias a todos. Nunca olvidaré las horas de clase compartidas, los clubes de lectura, el teatro, las exposiciones y vuestras colaboraciones en el blog.
Solo puedo decir que la última clase la di con la misma ilusión que la primera.
Un abrazo enorme.

Teresa, profe de mates.

26.6.18

Teatro


No festival de fin de curso os alumnos de 1º AB: Ramón Jiménez,Valentina Guerriero, Patricia Vilela, Pablo Seoane, Dragos Trandafir e Adrián Villasol representaron unha adaptación da obra "Diálogos entre primos"un divertimento matemático teatral do que é autor Ismael Roldán Castro e que figura na súa obra Teatromáticopublicada pola editorial Nivola.
Da música encrgouse Santiago Acuña (moitas grazas Santi) e do vestuario e dirección esta que suscribe.
A interpretación foi digna de todos os premios posibles, as actrices e actores deron vida a uns números cheos de gracia e naturalidade (aínda que eran primos). Felicitacións a todos.

25.6.18

Gañadoras dos concursos


As gañadoras dos  concursos deste curso foron:
Laura Prado de 1ºAB que gañou  "Adiviña, adiviña...",Carlota Varela de 4ºA que gañou "Adiviña quen son..." e Alejandra Teodoro de 4ºB que gañou "Matemáticas na música".
Felicitacións ás tres e moitas grazas a todos por participar.

24.6.18

Mister cuadrado


En esta nueva aventura, Filo, el niño que conocimos en "La Sorpresa de los libros", descubrirá junto a su abuelo el asombroso mundo de la geometría. Comprenderá la importancia de esta y su transcendencia a lo largo de la historia, además de darse cuenta de que todo lo que nos rodea es pura geometría.Él, como muchos otros niños y no tan niños, no le daba importancia a la geometría ni a la relación que pudiera tener con las matemáticas; por ello os animo a leer este libro y conocer este mundo del gran universo de las matemáticas.

Adrián Villasol Corral     1ºESO_A

13.6.18

Xogos matemáticos

Para rematar o curso dunha forma tranquila e divertida tivemos durante dúas semás una exposición de xogos matemáticos cos que poideron xogar todos os grupos acompañados dos seus profersores . É moi satisfactorio que moitos quixeran volver nos recreos, así da gosto organizar cousas que se saen da rutina.
Moita grazas a Victor Pollán por ter a xeneroidade de facernos o préstamo.

6.6.18

El asesinato del profesor de matemáticas

Este libro de lectura juvenil y de intriga trata sobre tres estudiantes llamados Adela, Nico u Lux. Son amigos que comparten una cosa, a los tres se les dan mal las matemáticas. Su profesor, Felipe, propone a sus alumnos un juego  a modo de examen para aprobar las matemáticas.
Un viernes el profesor muere, pero antes  de fallecer comenta a sus alumnos que el sobre que hay en su bolsillo les indicará cómo buscar a su asesino. Después de resolver ocho pruebas, descubren que el asesino es nada menos que el director de su centro escolar, Mariano, ¿pero, cómo descubren que el asesino es el director?. Pues, muy sencillo, las ocho pruebas contenían también siete pistas. Las siete pistas, al resolverlas, daban un número que se correspondía con una letra del abecedario en orden alfabético. Por ejemplo, el uno sería la letra a, el dos la letra b, el tres la letra c, u así sucesivamente hasta llegar a la letra z.

Pablo Seoane 1ºESO-A

La medición del mundo

A medición do mundo conta a historia de dous personaxes moi relevantes para a historiada ciencia. Un é Gauss, matemático e astrónomo e o outro e Humboldt, explorador, botánico e topólogo. 
O libro transcurre de maneira intermitente, contando de maneira moi detallada as vivencias de cada un (sobre todo as viaxes de Humboldt polo mundo) para despois nos capítulos finais, que os dous se coñezan e establezan unha relación entre eles.
Na historia destes dous personaxes hai un bo contido histórico e biográfico pero tamén existe unha trama que mantén a atención do lector, conseguindo incluso contar de maneira amena termos matemáticos.
Na miña opinión é un bo libro, porque retrata moi ben as personalidades tanto de Gauss e Humboldt como dos demais personaxes secundarios. Ademais o autor é quen de transmitir unhas sensacións moi particulares na narración desvelando en ocasións as peores cousas das que somos capaces os humanos. Por todo isto creo que é un libro recomendable, sobre todo para aqueles que queiran aprender un pouco de ciencia e historia a través dunha trama.

 Enrique Peñalver Dequidt 4º ESO-B

5.6.18

El crimen del triángulo equilátero





O libro vai sobre uns nenos, alumnos dun instituto no que rougarona unhas copas dos equipos de deportes. Os nenos terán que desenmascarar ao ladrón dos trofeos para devolvelos ao seu lugar.

  Gustounos moito porqu é un libro de misterio que os nenos podemos obsrvar dende un punto de vista máis próximo, sentíndonos protagonistas da aventura.

Marcos Fontenlos Ferreiro, 2ºB-ESO

Universo Pitágoras

Este libro trata de una niña  que odia las matemáticas. Un día, antes de acostarse piensa en el examen de matemáticas que tiene al día siguiente pensando que va a suceder.  Al dormirse sueña que despierta en un mundo en el cual para salir tiene que resolver problemas de matemáticas, atravesando una puerta  cad vez que resuelve una.
Lo que más me gustó del libro fue que para pasar al siguiente capítulo tienes que resolver un problema, ya que el resultado te da el capítulo al que tienes que ir.

Miguel Arias Péres, 2ºB-ESO

El curioso incidente del perro a medianoche

El curioso incidente del perro a medianoche é unha novela escrita polo británico Mark Haddon. Este autor escribiu gran cantidade de libros para nenos, un poemario e tamén participou na creación de guions de series e películas de televisión. Ademáis, traballou un tempo con persoas con discapacidades físicas e mentales, o que lle permitiu escribir esta historia na que o protagonista padece un trastorno do aspecto autista.
Foi un libro que gustou bastante en xeral, grazas en parte á forma inocente de escribir, evocando a un pequeno. Ademáis, o protagonista foi bastante querido por todos, pois, desprendía certa tenrura. É certo que a algúns puido parecerlles que o tema principal entorno ao cal xira a historia é moi básico e simple, pero temos que pensar que é unha novela que intenta imitar os pensamentos e a forma de escribir dun neno, eso é o que a fai especial. 
         Recomendamos esta novela se o que queres é ler algo diferente e saber o que pode pensar unha persoa con autismo en diversos momentos da vida cotiá.

Carlota Varela Adrio 4ºA


La venganza del profesor de matemáticas

A vinganza do profesor de matemáticas foi o primer libro que limos no club de lectura de matemáticas este curso. Este libro é a segunda parte doutro libro, O asasinato do profesor de matemáticas, que xa léramos no club de lectura de hai dous anos e que gustárannos moito. Este en xeral tivo tamén unha boa valoración, mais aínda que o libro foi interesante e foi rápido de ler, para a maioría de nós resultounnos un pouco infantil. O libro trata de tres alumnos que van mal en matemáticas e que encima por causa do destino, estes coa intención de gastarlle unha broma a un compañeiro, teñen a mala sorte de acabar tirándolle un cubo de auga ó profesor de matemáticas, quen ten planeado xubilarse. Este antes de retirarse pretende darlles unha lección para demostrarlles que as matemáticas son moi importantes e os tres alumnos deberán ir á súa casa onde intentarán pasar as probas para aprobar a asignatura.
Alejandra Teodoro, 4ºB


26.5.18

Fin de curso dos clubes de lectura.Viaxe

Chegamos a fin desta singladura lectora. Foi un pracer ler con vos. Grazas a todos polos bos ratos compartidos. Espero que sigades a ler durante o verán.
O libro que máis vos gustou aos de 1º e 2º da ESO foi "El asesinato del  profesor de matemáticas".
E no clube de 3º e 4º da ESO o libro preferido foi "La fórmula preferida del profesor".
Para rematar o día 22 de maio fomos de viaxe a A Coruña onde visitamos o Castelo de San Antón
, A Real Academia Galega,  a casa museo de Emilia Pardo Bazán, a Torre de Hércules e a casa onde vivu Pablo Picaso cando era neno.

25.5.18

Graduación de 2º de Bacharelato.Curso 2017-18


Como cada ano, cando comenzo a escribir este discursiño tan pouco formal, teño que facer memorio das persoas coas que convivín algo máis  de catro horaa a semá e das vivencias que compartimos.
Este curso foi curioso por varias razóns:
A primeira é que non coñecía a case ninguén dos que iban a estar na miña clase  de matemáticas e na miña titoría, quitando tres ou catro. Nin lles dera clase en anos anteriores, nin tan siquiera os coñecía dos pasillos, dado que a maioría chegaran noios ao centro o curso anterior. So tiña a referencia que me dera Rosa a súa titora de primeriro de que eran bos rapaces.
E a otra curiosidade (por rara) aínda máis salientable é que nunca mandei calar (salvo a Noemí), que é o primeiro que fago cando chego á aula. Esto que pode parecer unha gran virtude chegou a ser un pouco agobiante, dixera o que dixera nunca había resposta. Cheguei a pensar se estaría nunha película de Amenábar, que non sei se coñecedes, titulada "Los otros".
Sempre se mostraban impasibles...ata que un  día preguntei se sabían cal era a derivada da secante, e dixestes que non. Eu contestei que tampouco... e mira por onde foi a frase clave: deuvos a risa.
Despois  dixenlles  que non había que sabela pero si saber chegar a ela utilizando o que xa sabían. É ese o camiño das matemáticas, e tambén por extensión o da vida: pensar, deducir, intuir, probar... e logo decidir. Se está ben, xa está. E se non está ben, volver a empezar por riba dos erros que cometimos antes.
Claro está que todo isto se fai apoiado nuns conceptos básicos que hai que aprender, os "malditos teoremas", que non se poden cambiar polos particulares de cada un, que desgraciadamente non existen.
Outro feito decisivo na nosa relación foi o gran regalo que me fixeron:
Dado que a moderna pizarra dixital ten un furado negro onde se perdía  a miña ciencia, tiña que botar man moitas veces das tizas de cores, que algún outro profesor me roubaba do caixón, sempre coas mellores intencións.O que ocorreu foi que nas vísperas un exame cando entrei na clase, Santi todo formal e ceremonioso dixo que tiñag que dicirme algo que habían acordado por maioría;" Cielos, pensé, quieren cambiar el examen". Pero non  era eso, era que a clase me regalaba dúas caixas de tizas de cores, e como ben apuntaban algúns non eran do "chino" senón que eran de marca.
Non sabedes a ilusión que me fixo, son esos pequeños detalles que nos alegran el día y a veces las semanas, y que marcan el punto de partida de una buena relación. Son hechos  donde se dan a conocer las personas con las que estás trabajando, amables, educadas, nada protestones y lo más importante, bellísimos seres humanos honfestos incapaces de herir a los que les rodean.
Después de ese día y establecida la vía de comunicación todo fue sobre ruedas, unas veces cuesta arriba (exámenes, recuperaciones, nervios...) y otras un lindo paseo (los aprobados). Y yo siempre repitiendo: "tenéis que estudiar, que el tiempo pasa volando,...no queda nada, esto se acaba", y así desde diciembre.
Y ya estamos en el martes último, con el esperado final, con excelentes resultados para casi todos, fruto del estudio y del trabajo de la mayoría y un poco de la benevolencia por parte de los que os calificamos.
A unos pocos les volveremos a ver en unos meses para rematar lo que quedó incompleto. Yo espero que con un final feliz, solo queda un pequeño tirón.
Ahora es el momento en el que se habla tanto del futuro, de que vais a ser, de lo que tenéis que luchar y esforzaros por alcanzar vuetra META...Yo os diría que bien, pero que no olvidéis el camino por el que vais a transitar, lo que hay antes de la meta, el vivir ese período con ilusión, aprovechamiento y disfrute, ya que será una parte muy importante de vuestra vida.
¿Y la meta?.Solo es un nombre, porque cuando llegéis  a ella igual la cambiaron de sitio o a vosotros os interesa pasar de largo o quedaros  antes en un lugar que os guste.
La Vida es eso, un camino, no es una escalera que tengamos que subir, no es un escalafón.
Nadie tiene que llegar a ningún sitio, tiene que vivir agusto en todos los lugares por los que pasa.
Solo me queda desearos un feliz viaje. Y como siempre se acaba con una cita, yo lo voy a hacer con una muy científica, de ciencia-ficción: "Que la fuerza os acompañe".
Solo una cosa más  para los padres y madres que tanto sufren con vosotros y ahora están disfrutando de su sacrificio: muchas gracias, a los que conozco y a los que no, a estos últimos supongo que no vienen por aquí porque saben lo que tienen en casa y con el boletín de notas ya tenían suficiente información. Que no se sientan mal si no pudieron venir. Y a algunos que vinieron, por favor, que no se sientan "madrastronas" por exigir esfuerzo a sus hijos, hoy recogen sus frutos.
Muchas gracias por vuestra atención.

Los jóvenes matemáticos que cambiarán el mundo

Para los que se preguntan para que sirven las matemáticas:
Pincha aquí.

10.5.18

Adiviña, adiviña...

Con motivo da celebración o día 12 de maio como Día Escolar das Matemáticas o Departamento de Matemáticas do IES Xoán Montes convoca un concurso entre o alumnado do centro para resolver un boletín de adiviñas, de acordo as seguintes bases:
1-Os participantes deben ser alumnos de 1º ciclo de ESO do IES Xoán Montes no ano escolar 2017/2018.
2- Os participantes resolverán o maior número posible das adiviñas propostas.
3- O boletín de participación pódese solicitar aos profesores de matemáticas correspondentes, ou ben resolvelo desde esta páxina.
4- A solución das adiviñas introducirase nun sobre  no que deberá figurar fóra os datos do participante (nome, apelidos, curso e grupo) e entregarase ao seu  profesor/a  de matemáticas. Se se prefire podese enviar ao  correo eléctrónico do departamento.
5- O prazo de admisión pecharase o día 31 de maio   de 2018.
6- O xurado estará composto polos membros do Departamento de Matemáticas.
O fallo será inapelable e emitirase o día 10 de xuño.
O xurado pode declarar o premio deserto.

Adiviña quen son...

Con motivo da celebración o día 12 de maio como Día Escolar das Matemáticas o Departamento de Matemáticas do IES Xoán Montes convoca un concurso entre o alumnado do centro para resolver un boletín de adiviñas, de acordo as seguintes bases:
1-Os participantes deben ser alumnos de 2º ciclo de ESO ou de bacharelato do IES Xoán Montes no ano escolar 2017/2018.
2- Os participantes resolverán o maior número posible das adiviñas propostas.
3- O boletín de participación pódese solicitar aos profesores de matemáticas correspondentes, ou ben resolvelo desde esta páxina.
4- A solución das adiviñas introducirase nun sobre no que deberá figurar fóra os datos do participante (nome, apelidos, curso e grupo) e entregarase ao seu profesor/a de matemáticas. Se se prefire pódense enviar ao correo electrónico do departamento.
5- O prazo de admisión pecharase o día 31 de maio de 2018.
6- O xurado estará composto polos membros do Departamento de matemáticas.
O fallo será inapelable e emitirase o día 10 de xuño.
O xurado pode declarar o premio deserto.

7.5.18

Gañador da fase de zona da Olimpíada 2018

Parabéns para Marcos, un dos gañadores da fase de zona da Olimpiada deste ano. Agora esperamos que teñas moita sorte na fase final, que terá lugar o vindeiro 24 de maio no Círculo das Artes en Lugo.
Para sabe máis pincha aquí

26.4.18

Olimpíada 2º da ESO. 2018

Un ano máis aló vamos, con ilusión de participar nunha nova experiencia coas matemáticas.
Este ano  participan:Luis Corral, Marcos Fontenlas, Sofía Sanmartín, Rachel Rodríguez e Lucía Villapol. Moita sorte a todos.
Para saber máis pincha aquí.

14.4.18

Poesía y matemáticas por César Brandon

El 0 y el 1

Uno no quería contar con nadie, y Uno no entendía por qué era impar si antes de él había alguien.

Uno no quería contar con nadie, y Uno sentía que después de él estaba el infinito.

Y a Uno lo sempiterno le daba miedo, así que Uno, muerto de pavor, se fijó en Cero.

Y cuando Uno vio a Cero, pensó que cero era el número más bonito que había visto y que, aún viniendo antes que él, era entero.

Uno pensó que en Cero había encontrado el amor verdadero, que en Cero había encontrado a su par,
así que decidió ser sincero con Cero y decirle que aunque era un cero a la izquierda, sería el cero que le daría valor y sentido a su vida.

Eso de ser el primero ya no le iba, asi que debió hacer una gran bienvenida.

Juntos eran pura alegría y se completaban. Uno tenía cero tolerancia al alcohol, pero con Cero se podía tomar una cerveza cero por su aniversario, aunque para eso tuviesen que inventarse una fecha cero en el calendario.

Cero era algo cerrado y le costaba representar textos pero, junto a Uno, hacían el perfecto código binario.

Eran los dígitos del barrio y procesaban el amor a diario, pero uno no sabe lo que tiene hasta que lo pierde, así que Uno perdió a Cero.

Y para cuando Uno se dio cuenta, Cero ya contaba de la mano con Menos Uno, que a pesar de ser algo negativo le trataba como una reina.

A Cero le gustaba que Menos Uno fuera original, tener un hueco en Menos Uno, un guion con el que podían jugar.

Cero le gustaba que Menos Uno no fuese uno má, que Menos Uno no fuese ordinal.

Que fuese justamente competitivo y que cuando jugasen al UNO, Menos Uno no le dejase ganar.

Cero sentía que a diferencia de Uno, Menos Uno sí le trataba como un número de verdad.

Y Menos Uno no ponía peros, ni pretendía darle valor a cero poniendo comas entre ellos.

Menos Uno no tenía complejos, y cuando hacían el amor, a menos uno le encantaba estar bajo cero.

Y Uno, una vez más se volvió a quedar solo, separado como una unidad.

Sin Cero, su vida se consumía como una vela. Sin Cero, el tiempo en él hacía mella...

Y Uno empezó a contar pero sin Cero, se olvidó de los besos de Cero, del sexo con Cero, de los celos de Cero...

Y uno empezó a contar, pero sin Cero.

Uno se olvidó de Cero y le dijo adiós. Uno se olvidó de Cero y tal vez hasta del amor, y empezó a contar hasta lo que más miedo le daba: hasta el infinito.

... O tal vez solo hasta dos.

Poesía de César Brandon ganador de ‘Got Talent’ 2018


13.4.18

"La sorpresa de los números"


El libro "La sorpresa de los números", de la escritora y profesora de matemáticas de origen
italiano Anna Cesaroli, nos gustó mucho porque nos pareció entretenido y divertido. Con el aprendes cosas muy interesantes sobre las matemáticas. El libro trata sobre un abuelo ex-profesor de matemáticas que viene de visita a casa de sus nietos y de los padres de estos. Durante su estancia, al nieto menor, un joven de nombre Filo que no para quieto y siempre con ganas de aprender, le enseña sus conocimientos sobre esta área, como el reparto, como por ejemplo, de pastelitos entre un número determinado de personas, teniendo en cuenta diversos factores, o saber todas las  posibilidades de combinación de todos los números de la lotería. Estos son solo dos de las muchas cosas que aprenderéis si os atrevéis a leerlo. Esperamos que lo leáis, que os guste, que aprendáis muchas cosas, que lo utiliceis y que os cambie el concepto que tenéis y que suele tener la mayoría de la gente sobre las matemáticas.

Adrián Villasol Coral, 1º de ESO

21.3.18

Premio Abel 2018


A Academia Noruega das Ciencias e das Letras otorgou onte o premio Abel ao matemático canadiense , que traballa na Univerdidade de Princeton, Robert Langland. O premio otórgaselle polo seu traballo no que vincula a teoría de números co análise armónico.
Para saber máis pincha aqui

14.3.18

3/14 Dia de π . A súa historia

Para celebrar o día de π fixemos este vídeo onde contamos a súa historia. Esperamos que vos guste a todos.



Moitísimas grazas a todos os integrantes dos clubes de lectura de matemáticas: actrices e actores,á operadora de cámara, a Dani pola súa interpretación de J.S.Bach, a Jaime que gravou a música e a Enrique que o xuntou todo e fixo que quedara tan ben.

A coordinadora está encantada con vos.




3/14 Día de π

Os alumnos de 1º AB da ESO celebrando o día de π:



Como diría Ramón: "Que riquiños".



Ganadora de "Matemáticas na música", 8ªedición

A gañadora deste ano é Alejandra Teodoro de 4ºB da ESO. O xurado aprecia sobre todo o traballo de traducción ao castelán e a insección dos subtítulos na canción orixinal. Un estupendo traballo que merece os maiores parabéns.
Moitas grazas a todos por participar.

8.3.18

8 de marzo DÍA DA MULLER


"Por un mundo onde sexamos socialmente iguais, humanamente diferentes e totalmente libres"

Rosa Luxemburgo, 1871-1919

10.2.18

Día Internacional de la Mujer y la Niña en la Ciencia, 11 de febrero



«En este Día Internacional, insto a que se asuma el compromiso de poner fin a los prejuicios, a que se invierta más en educación en CTIM para todas las mujeres y las niñas y a que se les ofrezcan oportunidades de mejorar sus perspectivas de carrera y su desarrollo profesional a más largo plazo, para que todas las personas puedan beneficiarse de sus innovadoras contribuciones en el futuro». 

 António Guterres, Secretario General de la ONU



Para saber más pincha aquí o aquí.


23.1.18

La fòrmula preferida del profesor

Hola lectores!
Hoxe vouvos falar do libro La fórmula preferedia del profesor. En xeral, a todos (os do clube de lectura) gustounos moito. Fala do amor incondicional dun neno por un vello profesor que padece unha enfermidade e non retén as cousas durante moito tempo. Ao longo do libro podemos apreciar como un vínculo precioso vaie forxando entre a nai do neno (a asistenta do vello) o neno, e o vello.

Os tres disfrutan das matemáticas e da vida, dunha maneira peculiar pero moi tenra. Anímovos a lelo, porque merece a pena!
Carmen Peñalver Desquit. 4ºB

10.1.18

Matemáticas na música (8 edición)

O Departamento de matemáticas do IES Xoán Montes convoca un concurso entre o alumnado do centro para buscar cancións relacionadas coas Matemáticas de acordo coas seguintes bases:
1- Os participantes deben ser alumnos do IES Xoán Montes no ano escolar 2017/2018
2- As cancións presentaranse da seguinte forma:
  • I) A canción presentarase indicando o enlace de internet, goear.com, youtube, etc.
  • II) Letra da canción en versión orixinal e traducida, se é o caso, a galego ou castelán (valorarase a calidade da tradución).
  • III) O material que figura nos dous puntos anteriores enviarase nun correo á direción electrónica do departamento, e  no mesmo deberán figurar os datos do participante..
3- O prazo de admisión pecharase o 14 de febreiro de 2018.
4- O xurado estará composto polos profesores do departamento. O fallo será inapelable e emitirase o 14 de marzo. O xurado pode declarar o premio deserto.
5- A canción gañadora e todas as finalistas publicaránse na páxina do departamento de matemáticas.
6- Quedan excluidas do concurso as cancións finalistas ou gañadoras das edicións anteriores.
PREMIO: Xa se verá.
Para ver as cancións finalistas de edicións anteriores podes mirar: